Da: Constitutiones Dominii Mediolanensis decretis & senatus-consultis [1541], Malatesta, Milano 1747 (editio XI a cura di Gabriele Verri).

III, 4 (De poenis), p. 134:

Datae Mediol. die 27 Augusti anno Domini MDXLI [sotto Carlo V]

(...)

Sodomitae, tam agentes, quam patientes, igne comburantur.

(...)

[Nota al testo a p. 144]:

Pro crimine Sodomiae in Mediolanensi Dominio non est locus confiscationi bonorum, Ord. Senat. 14 Julii 1543. Condemnatus de nefando hoc crimine non est capax gratiae apud S. E. ex Ord. Reg. 4 Augusti 1565, nec frui potest beneficio liberationis Banniti concessae vigore Proclamatum juxta declarationem Proclamatis 14 Augusti 1698, 28 Septemb. 1699, 3 Septemb. 1708.

Collectanea decisionum ad Constitutiones Mediolanensis Dominii. Sta con [nota: la numerazione delle pagine ricomincia da 1]: Constitutiones Dominii Mediolanensis decretis & senatus-consultis [1541], Malatesta, Milano 1747 (editio XI a cura di Gabriele Verri) (BC).

pp. 121-122
"Ad Sodomitae".

Quidam juvenis aetatis annorum decem-octo Reus confessus de activa sodomia fuit concrematus, & patiens aetatis annorum novem fuit acriter fustigatus ex sententia Senatus diei 20 Novembris 1664.

Sodomitam aetatis annorum viginti duorum reum de stupro cum duobus filiis aetatis annorum octo pluribus vicibus patrato, quamvis deposuisset de duabus vicibus tantum, censuit Senatus die 17 Maji 1673, referente Magnif. Arconato, esse plectendum poena ordinaria, & pueros debere esse praesentes executionis poenae, mox dimittendos. Egr. Secret. Maddio.

In casu gratiae petitae a quodam sodomita, referente Magnif. Senatore Faxardo decidit Senatus die 12 Junij 1673 hoc crimen in genere esse de exceptis, & in eo tam Actores, quam patientes considerari tamquam principales, cum Ordo Regius diei 9 Augusti 1565 videatur loqui in rem, & non in personam. Egr. Secret. Annono.

Quidem Bergomensis Reus de sodomia erat in confessis tantum de obdormitione com pueris & in reliquis erat negativus; contra ipsum aderat depositio trium puerorum, qui in ejus faciem sostinuerant delictum; aderant etiam plures scripturae repertae penes reum, tractantes de hac materia. Referente Magnif. Com. Siccoborella decrevit Senatus die 27 Julii 1679. Bergomensem esse comburendum, pueros autem praesentes esse debere executioni poenae, mox duos aetatis annorum sexdecim remigare debere per decennium, alterum vero aetatis annorum undecim tantum esse fustigandum intra Carceres, & consignandum ejus matri. Eg. Secret. Cossa.

Proposita relatione diffinitiva per Vicarium Justitiae hujus Urbis contra quemdam nuncupatum il Marangone reum criminis sodomiae, & alios complices, censuit Senatus die 22 Aprilis 1692 dictum sodomitam, denunciata morte, esse acriter torquendum super aliis, & complicibus, mox habito pro repetito, & confesso tam quo ad nominatos, quam quo ad nominandos, esse ducendum ad locum consuetum supplicii, ibique laqueo prius suffocatum, esse igne comburendum; alios vero complices detentos loris cedendos esse intra carceres usque ad sanguinis effusionem, mox exulare debere a toto hoc Dominio sub poena remi, arbitrio Senatus; respectu vero absentium, citandos esse agentes praeceptis poenalibus expresso titulo generali sodomiae sub poena confessi, & convicti criminis, & quo ad patientes, curandum esse eorum detentionem monendo ex inde Senatum. Egr. Secr. Tatto.

In hoc casu dictus sodomita non erat confessus, & circa ejus crimen deposuerant tantum patientes, qui secondum aliquos non erant apti ad testificandum tamquam socii criminis; sed praevaluit opinio, quod patientium testificatio satis probaret, ac esset attendenda, ea maxima ratione, quia in hoc delicti genere patientes eadem poena puniuntur, qua agentes, & proinde habentur tamquam principales, & sic sodomita habitus fuit pro convicto.